Aktualności - Paweł Zacharzewski
15833
page-template-default,page,page-id-15833,ajax_fade,page_not_loaded,,side_area_uncovered_from_content,qode-theme-ver-13.5,qode-theme-bridge,disabled_footer_top,wpb-js-composer js-comp-ver-5.4.5,vc_responsive
 

Aktualności

4.04.2023

Kolejna prawomocna wygrana i to w dodatku podwójna. Sąd Apelacyjny w Szczecinie 4 kwietnia 2022 roku w sprawie o sygnaturze I ACa 1195/22 uwzględnił praktycznie w całości naszą apelację i oddalił w całości apelację banku od wyroku Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 30 maja 2022 roku, sygn. akt IC 1456/20. Sąd Apelacyjny co prawda przyjął niewłaściwą stawkę kosztów procesu ale to da się skorygować zażaleniem. Co najistotniejsze to to, że Sąd Apelacyjny uzupełni wyrok Sądu Okręgowego o kwotę blisko 8000 CHF, która wykazywana była przez nas nie zaświadczeniem banku ale wyciągiem z rachunku klientów. Sąd Okręgowy stwierdził, że posługując się takim dokumentem nie sprostaliśmy ciężarowi dowodu ponieważ nie był on opisany adnotacją, że jest to dokument bankowy wygenerowany z systemu informatycznego banku i nie wymagający podpisu. Sąd Apelacyjny podzielił nasze stanowisko, że pomimo braku takiej adnotacji to jednak dokument – wydrukowany przecież z systemu teleinformatycznego banku – jest w rozumieniu KPC dokumentem pochodzącym od banku i w takim przypadku to na banku ciążył ciężar dowodu w zakresie podważenia jego treści a nie na powodach w zakresie udowodnienia jego treści. Bank dopytywany na rozprawie apelacyjnej przez sąd nie zaprzeczył kategorycznie treści przedstawionego przez nas zarzutu i w konsekwencji wnosiłem o uznanie dokumentu za niesporny. Udało się! Klienci w tej sprawie wygrali łącznie 66 052,30 franków i 161 629 złotych z odsetkami od daty wezwania do zapłaty i częściowo od daty doręczenia pisma zawierającego rozszerzenie powództwa. Sąd nie uwzględnił zarzutu zatrzymania i przystąpiliśmy już do windykacji należności.

24.03.2023

Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 24 marca 2023 roku, sygn. akt IC 2917/22. Wyrok wydany 6,5 miesiąca po złożeniu pozwu, odsetki od dnia wezwania do zapłaty, nieuwzględniony zarzut zatrzymania. Chciałoby się żeby to tak wyglądało w każdej sprawie. Bankowi nie pomogły argumenty, że kredytobiorcy – prawnik i pracownik banku zatrudniony na stanowisku eksperckim – mieli mieć zdaniem banku pełną świadomość ryzyka związanego z zawartą umową. Wyrok wpisuje się w ustaloną linię orzeczniczą zgodnie, z którą to nie ewentualna wiedza fachowa kontrahenta ale wyłącznie cel umowy determinuje jej konsumencki charakter.

13.02.2023

Dzisiaj Sąd Okręgowy w Szczecinie w sprawie o sygnaturze IC 1144/21 ustalił nieważność umowy klientów dotyczącej tak zwanego kredytu frankowego a nadto zasądził na rzecz klientów kwotę 153 849,33 złotych wraz z odsetkami liczonymi od daty wezwania do zapłaty, tj. od 7 czerwca 2021 roku oraz częściowo od daty rozszerzenia powództwa 22 grudnia 2022 roku. Z całą pewnością bank będzie apelować ale gdy tylko sprawa trafi do Sądu Apelacyjnego w Szczecinie dołożymy starań aby zawiesić naszym klientom spłatę rat na czas rozpoznania apelacji. Z naszego doświadczenia Sąd Apelacyjny w Szczecinie ma stanowisko w zakresie zabezpieczenia roszczeń w ten sposób zgodne z prawem Unii Europejskiej.

31.01.2023

31 stycznia 2022 roku Sąd Najwyższy w sprawie o sygnaturze I CSK 2083/22 odmówił przyjęcia do rozpoznania skargi kasacyjnej banku skierowanej przeciwko korzystnemu dla moich klientów wyrokowi Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 16 września 2021 roku, I ACa 252/21. Orzeczenie to definitywnie kończy sprawę o stwierdzenie nieważności umowy kredytowej, która zawisła przed sądem w kwietniu 2020 roku. Trzy składy sędziowskie, trzech sądów kategorycznie wypowiedziały się o abuzywnym charakterze stosowanych w umowie klauzul waloryzacyjnych a ostatnie słowo należało do składu Sądu Najwyższego. Chociaż wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 16 września 2021 miał już walor prawomocności to jednak klienci z ulgą i radością przyjęli informację o dzisiejszym rozstrzygnięciu. To jednak jeszcze nie koniec sądowych batalii tych klientów i tego banku. Na koniec kwietnia Sąd Okręgowy we Wrocławiu wyznaczył bowiem rozprawę, na której rozpozna pozew banku o zapłatę tak zwanego wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z kapitału. Chociaż jestem przekonany, że powództwo banku zostanie uznane za bezzasadne to jednak przez wzgląd na wartość przedmiotu sporu być może kolejny raz argumenty stron będą ważone przez trzy sądy z finałem w Sądzie Najwyższym. To da łącznie ponad pół dekady procesów ale warto walczyć o uczciwe kredytu dla Polaków.

11.01.2023

Dnia 11 stycznia 2023 roku Sąd Okręgowy w Szczecinie w sprawie klientów mojej kancelarii o sygnaturze IC 1495/22 stwierdził nieważność umowy kredytu i zasądził na ich rzecz zwrot wszystkiego tego co na rzecz banku do tej pory zapłacili. Tradycyjnie po szczecińsku sąd nie dał się nabrać na żadne zarzuty zatrzymania zgłaszane przez bank oraz zasądził odsetki od daty wezwania do zapłaty, a wyrok zapadł w 6 miesięcy od złożenia pozwu. Takie orzeczenia przekonują mnie, że na dzień dzisiejszy standanrd poszanowania praw konsumentów w szczecińskich sądach należy do najwyższych w kraju a sprawność postępowań prowadzonych przez część składów sędziowskich jest godna podziwu.

22.12.2022

Jeszcze przed końcem roku mój zespół uzyskał dwa kolejne wyroki na rzecz naszych klientów. Dnia 14 grudnia Sąd Okręgowy w Szczecinie uznał pretensje naszych klientów w sprawie o sygnaturze IC 1409/20 a 20 grudnia w sprawie o sygnaturze IC 2717/21. W jednym wypadku sąd niestety uznał podniesiony przez bank zarzut zatrzymania ale za to w obu zasądził odsetki od daty wezwania do zapłaty. Łącznie na rzecz klientów kancelarii sądy zasądziły kwotę ponad 450.000 złotych i ponad 25.000 franków szwajcarskich. Oczywiście w obu sprawach spodziewamy się apelacji ze strony banków ale święta klienci będą już spędzali ze świadomością, że jeszcze tylko 6-7 miesięcy i prawomocny koniec procesu. Sprawa zakończona wyrokiem z 20 grudnia dotyczyła umowy kredytu, który został przez klientów przedterminowo spłacony jeszcze przed wytoczeniem powództwa. Potwierdza to, że osoby które już spłaciły swoje kredyty, zarówno waloryzowane kursem waluty obcej jak i złotówkowe oprocentowane z WIBORem, również mogą zgłosić się do banku po zwrot swoich niesłusznie przekazanych bankowi pieniędzy.

16.12.2022

W minionym tygodniu odbyliśmy szereg spotkań z konsumentami pokrzywdzonymi wieloletnimi hipotekami ze zmiennym oprocentowaniem. Odwiedziliśmy Gorzów, Goleniów, Koszalin i dwukrotnie spotykaliśmy się z mieszkańcami Szczecina. To były wartościowe spotkania w czasie, których mogliśmy nakreślić zainteresowanym główne kierunki krytyki tak zwanych kredytów WIBOR-owych. Nagranie z jednego z tych spotkań jest dostępne pod tym linkiem: https://fb.watch/jJu6GRQB9m/

7.12.2022

W Katarze mundial a u nas HATTRICK!!! W jeden dzień Mikołaj przyniósł naszym klientom aż trzy korzystne wyroki! Pierwszy, i dający największą satysfakcję, wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie w sprawie o sygn. akt I ACa 561/22 oddalający apelację banku od wyroku Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 30 marca 2022 roku (IC 1856/20). Sąd Apelacyjny badał w tej sprawie kontrowersyjny w ostatnim czasie wzorzec umowy banku BPH, który w ostatnim czasie bywa utrzymywany w mocy przez część sądów stojących na stanowisku, że możliwe jest w tym przypadku zastąpienie tabeli kursu banku kursami średnimi NBP. Sąd Apelacyjny podzielił argumentację kancelarii, że ingerencja w umowę, która miałaby prowadzić do wyeliminowania jedynie części klauzuli niedozwolonej stoi w sprzeczności z prawem Unii Europejskiej a w konsekwencji umowa jest nieważna. Sąd Apelacyjny potwierdził również, że odsetki należą się klientom od daty wezwania do zapłaty a zarzut zatrzymania, w formie w jakiej korzystał z niego bank, jest niedopuszczalny i to nawet pomimo faktu, że na dzień wyrokowania powodowie nie spłacili jeszcze w całości kapitału. Referentem był SSA Zbigniew Ciechanowicz.
Dwa kolejne wyroki zapadły przed Sądem Okręgowym w Szczecinie, sygnatury I C 1604/21 i 395/22, w obu sprawach referentem była SSO Katarzyna Krasny i w obu stwierdziła nieważność spornych umów tak zwanych kredytów frankowych i zasądziła w całości dochodzone roszczenia pieniężne wraz z odsetkami od daty wezwania do zapłaty. W obu przypadkach sąd nie uwzględnił zarzutu zatrzymania.

28.11.2022

Sąd Okręgowy w Szczecinie wydał kolejny korzystny dla klientów mojej kancelarii wyrok w sprawie dot. kredytu frankowego. Jest to jednocześnie trzeci wyrok mojej kancelarii, który dotyczy kredytu już spłaconego w chwili wytoczenia powództwa. Potwierdza to, że również frankowicze, którzy pod presją rosnącego kursu zdecydowali się na wcześniejszą spłatę kredytu mogą teraz dochodzić od banku zwrotu uiszczonych na jego rzecz kwot. Sąd Okręgowy w Szczecinie kolejny raz nie uwzględnił zarzutu zatrzymania oraz zasądził odsetki od daty wezwania do zapłaty.

23.11.2022

Sąd Apelacyjny w Szczecinie, sygn. akt I ACa 753/22, prawomocnie oddalił apelację banku od wyroku Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 14 kwietnia 2022 roku, IC 111/21.

W sprawie tej gra toczyła się o kwoty 765,93 złote oraz 57.728,85 franków szwajcarskich wraz z odsetkami ustawowymi od dnia zapłaty, tj. 22 stycznia 2022 roku.

W sprawie sądy szczecińskie zgodnie z ustaloną już linią orzeczniczą naszego apelu nie zastosowały tak zwanej uchwały Trzaskowskiego, niechlubnej uchwały Sądu Najwyższego z mocą zasady prawnej, która ogranicza konsumentom prawo dochodzenia od banków odsetek za opóźnienie. Sądy obu instancji pominęły też zgłoszony przez bank zarzut zatrzymania. Nadto sądy potwierdziły, że dla statusu konsumenta nie ma znaczenia jego ewentualna fachowa wiedza (powodem był radca prawny, który w dacie zawierania spornej umowy zatrudniony był w dziale prawnym banku) ani nawet fakt ujawnienia w CEiDG adresu kredytowanej nieruchomości jako głównego miejsca wykonywania działalności gospodarczej o ile działalność taka faktycznie w nieruchomości nigdy nie była świadczona. Kolejny klient kancelarii bez kredytu!

21.11.2022

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy, w sprawie o sygnaturze I C 890/20, przesłankowo stwierdził nieważność umowy kredytu frankowego i zasądził na rzecz mojego klienta kwoty:

65.192,35 złotych,

115 921,04 franków szwajcarskich,

Sprawa była o tyle ciekawa, że przy przedterminowej całkowitej spłacie kredytu, w związku ze sprzedażą kredytowanej nieruchomości część ceny tytułem sprzedaży została przelana na rachunek klienta prowadzony w PLN a następnie pobrana przez bank – najprawdopodobniej na podstawie pełnomocnictwa, w każdym razie bez zlecenia klienta – na rachunek techniczny do spłaty kredytu prowadzony w CHF i dopiero z tego rachunku bank dokonał spłaty kredytu.

Z tej przyczyny istotnym zagadnieniem było w jakiej walucie należy zasądzić tę część nienależnego świadczenia – czy w złotówkach, tak jak zapłacono cenę sprzedaży, czy we frankach, tak jak bank spłacił kredyt. Ostatecznie Sąd Okręgowy przyjął moją argumentację i zasądził zwrot tej części świadczenia we franku szwajcarskim stąd taka wysoka kwota świadczenia w CHF. Jest to też doskonały dowód na to, że kto mieczem wojuje od miecza ginie bowiem wcześniejsza spłata kredytu miała miejsce przy kursie 3,80 złotych a teraz bank będzie musiał wypłacić świadczenie we frankach przy kursie prawie 5 złotych, jednym słowem klient jest bardzo zadowolony.

Odsetki zostały zasądzone od dnia 21 listopada 2022 roku tj. od ostatecznego sprecyzowania roszczenia.

W garnku miodu jest też łyżka dziegciu, Sąd uwzględnił zarzut zatrzymania na kwotę 400 000,00 złotych co na moje oko może być nieco problematyczne w przypadku braku podstawy prawnej dla rozliczenia przez powoda świadczenia zasądzonego w CHF z sumą zatrzymania. W tym zakresie będę składać apelację.

Od dwóch miesięcy zaniedbałem obowiązki informacyjne wobec społeczności i obiecuję, że do końca tygodnia powiadomię o innych wyrokach jakie uzyskałem w październiku i listopadzie.

29.09.2022

Sąd Apelacyjny w Szczecinie, w sprawie o sygnaturze IACa 984/21, rozpoznał na posiedzeniu niejawnym moją apelację od niekorzystnego dla klientów wyroku Sądu Okręgowego w Szczecinie (IC 1460/20). Sprawa ta wyróżnia się na tle zwykle trafiających do Sądu Apelacyjnego spraw naszych klientów pod kilkoma względami.

Po pierwsze zwykle to bank jest niezadowolony z wyroku i składa apelację.

Po drugie sprawa nie dotyczyła pokrzywdzenia klienta kredytem frankowym tylko tak zwanym misselingiem a więc nieuczciwą sprzedażą obligacji GetBack.

Po trzecie misselingu miał według treści pozwu dopuścić się jeden z najbardziej renomowanych polskich banków, a nie tak jak to zwykle w sprawach tego rodzaju bywało Idea Bank SA obecnie w upadłości.

Po czwarte z uwagi na szczególną zawiłość i precedensowy charakter została skierowana do rozpoznania w składzie trzech sędziów zawodowych.

Ale od początku. Klienci kancelarii mieli zawartą w 2016 roku z jednym z renomowanych polskich banków umowę doradztwa inwestycyjnego. Niewiele z niej korzystali, wykonywali zawód niezwiązany w żaden sposób z rynkami finansowymi, a ich wiedza o inwestowaniu ograniczała się do takich popkulturowych sloganów jak hossa i bessa (to były czasy jeszcze przed premierą Wilka z Wallstreet więc serio nic więcej nie ogarniali). Mimo tego ich indywidualny doradca inwestycyjny zwrócił się do nich z „bardzo dobrą ofertą” nabycia obligacji korporacyjnych spółki GetBack SA. Wyjaśniając obligacje korporacyjne, zwłaszcza obligacje finansowane wierzytelnościami, jak miało to miejsce w przypadku GetBack, to instrumenty skrajnie ryzykowne, niezalecane w ogóle do sprzedaży klientom indywidualnym czy nie posiadającym wiedzy i doświadczenia. Wśród wielu walorów tego produktu ich doradca wymienił m. in. ekskluzywność – oferta dotyczyła tylko wybranych klientów -, wysokie oprocentowanie, i dobrą kondycję emitenta spółki tj. GetBack SA. Doradca zaproponował im nabycie obligacji za bagatela 400.000,00 złotych. Ponieważ zastanawiali się dłużej niż pozwalała na to cierpliwość doradcy to ten po tygodniu poinformował ich, że muszą się szybko decydować ponieważ oferta opiewa już tylko na obligacje o wartości 100.000,00 złotych. Jak się później okazało obniżenie wolumenu sprzedaży o 300.000,00 złotych było jedyną dobrą rzeczą jaką doradca zrobił dla nich przy tej transakcji.

Na tym etapie klienci uznali, że skoro produkt jest tak rozchwytywany i elitarny to trzeba kupować. Dokonali telefonicznego zlecenia transakcji nabycia w ich imieniu obligacji o łącznej wartości 100.000,00 złotych. Odebrali nawet dwie czy trzy raty odsetkowe gdy nagle GetBack sobie poszedł w restrukturyzację i zaproponował m. in. powodom, że spłaci im kwotę niższą nawet od odsetek ustawowych (w tym przypadku około 18000 rozłożone na 10 letnie raty). W tym momencie powodowie – delikatnie mówiąc – troszkę się zdziwili. Mieli przecież ustalony w banku profil klienta detalicznego o umiarkowanym stopniu ryzyka a nawet do nich – laików – zaczęło już docierać, że obligacje korporacyjne bez żadnego zabezpieczenia nie są obarczone umiarkowanym ale wysokim ryzykiem inwestycyjnym. Wtedy zgłosili się do mnie z prośbą o analizę sprawy i pomoc. Miałem już kilkanaście spraw osób nabitych na GetBack przez Idea Bank więc mechanizm sprzedaży – czyli tego missellingu – nie był mi obcy. Napisaliśmy wezwanie do zapłaty i skierowaliśmy sprawę do sądu z roszczeniem odszkodowawczym, za stratę majątkową i utracone korzyści spowodowane missellingiem.

Po kilkumiesięcznym postępowaniu dowodowym Sąd Okręgowy w Szczecinie, w mojej ocenie wbrew zgromadzonemu materiałowi dowodowemu i przyjmując kilka faktów podnoszonych przez bank na przysłowiowe słowo honoru, oddalił nasz pozew w całości. Nie wdając się tu w zawiłości merytoryczne sprawy, między innym Sąd Okręgowy uznał w oparciu jedynie o twierdzenia banku, że powodowie sami na potrzeby pozwu zmienili swój profil inwestycyjny na umiarkowany.

Od wyroku takiego złożyliśmy apelację, żądając jego zmiany o 180 stopni. Wskazaliśmy szereg mankamentów w wywodach powołanych przez Sąd Okręgowy na uzasadnienie wyroku i zarzuty nasze okazały się o tyle skuteczne, że doprowadziły do uchylenia wyroku. Ponieważ wyrok został wydany na posiedzeniu niejawnym nie znamy jego motywów ale analizując podniesione przez nas zarzuty domyślam się, że decydujące znaczenie miała tu właśnie kwestia przyjęcia przez Sąd Okręgowy, bez poparcia w materiale dowodowym, że powodowie sami zmienili swój profil inwestycyjny na umiarkowany, już po zawarciu umowy i jedynie na potrzeby pozwu. Przed Sądem Okręgowym podnosiliśmy wielokrotnie, że zmiana profilu inwestycyjnego polega na wypełnieniu specjalnej ankiety o treści określonej dyrektywą MIFID więc jeśli bank twierdzi, że powodowie zmienili swój profil już po zawarciu spornej umowy to niech pokaże tę ankietę, którą w takim przypadku bank musiałby dysponować. Niestety sąd nie zobowiązał banku do przedstawienia ankiety i sądzę, że to właśnie z tego powodu doszło do uchylenia wyroku.

Obecnie bank będzie już musiał pokazać ankietę – której nie ma – a jeśli jej nie pokaże Sąd Okręgowy nie będzie miał innego wyjścia jak dać wiarę powodom, że nie dokonywali żadnej zmiany swojego profilu inwestycyjnego a więc profil klienta akceptującego jedynie umiarkowane ryzyko mieli ustawiony już na etapie zawierania umowy doradztwa inwestycyjnego z bankiem – na kilka lat przed nabyciem spornych obligacji GetBack. Chociaż w mojej ocenie można było pokusić się w tej sprawie o bardziej kategoryczne rozstrzygnięcie i zmianę wyroku poprzez zasądzenie dochodzonej kwoty to potrafię zrozumieć motywy Sądu Apelacyjnego, który uznał, że należy ponad wszelką wątpliwość rozstrzygnąć kiedy i przez kogo powodom został ustalony profil klienta akceptującego jedynie umiarkowany stopień ryzyka. Jeśli więc okaże się, a o tym jestem przekonany, że profil ten w dacie zawarcia spornej umowy już powodom przysługiwał wówczas będziemy mieli wykazany ewidentny misselling a klienci odzyskają nie tylko wszystko to co na toksyczne obligacje wydali ale też wszystko to co powinni byli z ich tytułu zarobić oraz odsetki za opóźnienie, które nieustannie rosną od września 2020 roku. Koniec końców może się więc okazać, że dzięki pomocy kancelarii klienci jednak na obligacjach GetBack zarobią.

15.07.2022

Sąd Okręgowy w Szczecinie w sprawie o sygnaturze I C 1817/20 stwierdził nieważność umowy kredytowej zawartej przez klienta kancelarii z bankiem Millennium. Pozew był wytaczany w czasie gdy w orzecznictwie w zakresie rozliczeń banku i klienta ścierały się teoria salda z teorią dwóch kondykcji a więc w celu pogodzenia obu teorii klient dokonał potrącenia swoich roszczeń z roszczeniami banku stąd w sentencji brak zasądzenia sumy pieniężnej. Po uprawomocnieniu wyroku klient będzie wolny od problemu z nieuczciwym kredytem a w razie apelacji banku rozważamy złożenie wniosku o wstrzymanie płatności rat na czas postępowania apelacyjnego w związku z uruchomieniem przez Millennium w minionym tygodniu planu naprawy.

14.07.2022

Dzisiaj na posiedzeniu niejawnym Sąd Najwyższy w sprawie wytoczonej przez Getin Noble Bank przeciwko moim klientom, sygn. I CSK 2686/22, po wyroku Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 22 września 2021 – I ACa 593/20 – odmówił przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania. Sprawa dotyczyła stanu faktycznego, w którym klienci w związku z wzrostem kursu franka szwajcarskiego i pogorszeniem sytuacji majątkowej zaprzestali spłaty kredytu. Już po opóźnieniu w uregulowaniu trzech lat w 2016 roku bank wypowiedział umowę kredytu, a w 2019 roku skierował sprawę do postępowania elektronicznego. Klienci o sprawie dowiedzieli się od komornika ponieważ bank kierował korespondencję na nieaktualny adres. Po skutecznym zaskarżeniu klauzuli wykonalności sprawa nabrała biegu, przeszła przez wokandę Sądu Okręgowego w Koszalinie i Sądu Apelacyjnego w Szczecinie a dziś ostatecznie została zamknięta przez Sąd Najwyższy.

30.05.2022

Sąd Okręgowy w Szczecinie, w sprawie o sygnaturze I C 1456/20, zasądził na rzecz powodów – klientów kancelarii – od pozwanego banku kwoty 58.629,09 CHF oraz 161.629,09 złotych uznając przesłankowo umowę za nieważną. Sąd Okręgowy w Szczecinie tradycyjnie nie uwzględnił zgłaszanego przez bank zarzutu zatrzymania oraz zasądził odsetki od daty wezwania do zapłaty.

23.05.2022

Sąd Rejonowy dla Warszawy Mokotowa w Warszawie, w sprawie o sygnaturze IC 2294/17 uwzględnił powództwo klientów kancelarii zasądzając na ich rzecz kwotę 22.286,17 złotych. Jest to wyrok w jednej z pierwszych założonych przez moją kancelarię spraw a biorąc pod uwagę, że od wniesienia powództwa do wyrokowania minęło 5 lat (bez sześciu dni) to jest to też najdłużej prowadzona sprawa frankowa w moim portfelu. W między czasie sąd dwukrotnie usiłował zawieszać postępowanie a prowadząca je do 2020 roku asesor zdążyła zostać sędzią.

19.05.2022

Sąd Okręgowy w Szczecinie, w sprawie o sygnaturze I C 1607/21, udzielił klientom kancelarii w sprawie przeciwko Getin Noble Bank zabezpieczenia roszczenia niepieniężnego poprzez ustalenie wzajemnych obowiązków stron na czas procesu oraz pieniężnego w kwocie 123.220,56 złotych, stanowiącej zabezpieczenie zwrotu nadpłaconego kapitału oraz kosztów procesu.

11.05.2022

Sąd Okręgowy w Szczecinie, w sprawie o sygnaturze I C 824/22, udzielił klientom kancelarii w sprawie przeciwko Getin Noble Bank udzielił klientowi kancelarii zabezpieczenia roszczenia pieniężnego (nadpłaconego kapitału oraz kosztów procesu)
w kwocie 152.470,00 złotych. Jest to pierwsze zabezpieczenie pieniężne udzielone w oparciu o informacje finansowe jakie bank ujawnił 29 kwietnia 2022 roku. Sąd w całości podzielił argumentację wniosku odstępując od uzasadnienia.
9.05.2022

Czasem na wyrok trzeba trochę poczekać. Sprawę, którą zakończył dzisiaj Sąd Okręgowy w Szczecinie, sygn. akt I C 313/22, zakładaliśmy na przełomie 2017 i 2018 roku, wówczas o zwrot dwóch rat w celu zminimalizowania ryzyka procesowego w przypadku niekorzystnego wyroku, a w tamtym czasie zdarzały się jeszcze niekorzystne wyroki. Nie mogąc doczekać się rozstrzygnięcia w październiku 2021 rozszerzyliśmy powództwo o wszystkie zapłacone raty i w ten sposób sprawa została przekazana Sądowi Okręgowemu w Szczecinie, który z coraz powszechniejszą dla siebie sprawnością rozpoznał to czego SR PiZ nie rozpoznał w blisko 4 lata w przeciągu niespełna 6 miesięcy. W dodatku rozpoznał to korzystnie dla klientów więc nie tylko sprawność ale też wynik musi cieszyć.
14.04.2022

Sąd Okręgowy w Szczecinie w sprawie o sygnaturze I C 111/21 uznał roszczenie klienta kancelarii o stwierdzenie nieważności umowy kredytu frankowego i o zapłatę. Sprawa była o tyle nietypowa, że w dacie zawierania umowy klient był radcą prawnym zatrudnionym w departamencie pozwanego banku. Bank próbował więc przekonywać sąd, że z uwagi na fachową wiedzę klient miał świadomość wszelkich ryzyk związanych z umową. Nadto bank zarzucił, że w kredytowanej nieruchomości według treści wpisu do CEiDG powód prowadził działalność gospodarczą. Sąd Okręgowy potwierdził, że ewentualna fachowa wiedza nie ma wpływu na status konsumenta w sprawie a nadto, że sam wpis w CEiDG również nie pozbawia powoda charakteru konsumenta o ile działalności pod tym adresem faktycznie nigdy nie prowadził – tak jak to było w przedmiotowej sprawie.
6.04.2022

Coraz częściej jest tak, że już kilka dni po złożeniu powództwa klienci zostają przez sąd zwolnieni z obowiązku uiszczania rat na podstawie nieważnych umów kredytowych. Dzisiaj Sąd Okręgowy w Szczecinie wstrzymał płatność rat postanowieniem wydanym w sprawie I C 876/2022, w której pozew wpłynął do sądu zaledwie 28 marca 2022 roku.
5.04.2022

Dzisiaj Sąd Apelacyjny w Szczecinie, w sprawie o sygnaturze I ACa 1028/21 oddalił apelację bank od korzystnego dla klientki kancelarii wyroku Sąd Okręgowego w Szczecinie (I C 115/21). Tym samym kolejna klientka kancelarii dołączyła do grona zadowolonych klientów, pozbawionych problemu frankowego przez moją kancelarię.
1.04.2022

Koledzy i koleżanki po fachu, którzy dopiero zaczynają przygodę z pozwami frankowymi często pytają mnie, czy w sprawach tych sądy udzielają mi zabezpieczenia roszczenia. Odpowiedź brzmi tak, ale muszą być spełnione określone warunki. Po pierwsze, suma dokonanych przez klienta spłat na rzecz banku musi przekraczać sumę udzielonego mu przez bank kapitału. Po drugie, ogólna sytuacja banku musi uprawdopodobniać, że w przypadku kontynuowania spłaty kredytu przez czas procesu klient może nie być w stanie odzyskać zwrotu tych rat, które nienależnie uiścił w toku postępowania. Drugi warunek w mojej ocenie ogranicza możliwość ubiegania się o zabezpieczenie do takich banków jak Getin Noble, BPH czy Idea Bank.
Dla przykładu postanowienie wydane w prima aprilis ale całkiem serio. Sąd zawiesił spłatę kredytu na czas sporu ale oddalił moje wnioski o zakazanie bankowi podejmowania czynności windykacyjnych i zgłaszania danych klienta do określonych baz informacji o dłużnikach (KRD, BIK etc.). Z pewnością było to wynikiem uznania, przez sąd że zakaz takich działań wynika już z samego zawieszenia spłaty kredytu nie mniej jednak biorąc pod uwagę trudności jakie w praktyce miewają banki z realizacją orzeczeń frankowych na pewno wystąpimy o obszerne pisemne uzasadnienie tego postanowienia.
30.03.2022

Przełom marca i kwietnia znów owocny dla klientów kancelarii. Szczególnie zadowoleni mogą być ci na rzecz, których Sąd Okręgowy w Szczecinie w sprawie o sygnaturze I C 1856/20 na posiedzeniu niejawnym z dnia 30 marca 2022 roku zasądził ponad 350 tysięcy złotych i ponad 50 tysięcy franków szwajcarskich jednocześnie uznając, że ich umowa jest nieważna.
3.03.2022

Dzisiaj przed sądem Okręgowym w Warszawie V Ca 2598/19 ( sygn. pierwszej instancji I C 2293/17) kolejni klienci kancelarii doczekali się prawomocnego wyroku stwierdzającego nieważność umowy i zasądzającego na ich rzecz kwotę nadpłaconą ponad udostępniony przez bank kapitał. „Doczekali” jest tutaj o tyle uzasadnione, że była to sprawa, która zawisła przed sądem jeszcze wiosną 2017 roku (postępowanie apelacyjne rozpoczęło się w 2019 roku). Takie terminy spowodowane były faktem, że do połowy 2018 roku kierowałem sprawy do sądów warszawskich, które obecnie są bardzo przeciążone – w głównej mierze za sprawą kwestionowania przez banki roszczeń frankowiczów.
Wyrok ten jest o tyle specyficzny, że po raz pierwszy w moich dotychczasowych sporach Sąd Okręgowy w Warszawie uwzględnił podniesiony przez bank dopiero na etapie postępowania zarzut zatrzymania, zgodnie z którym zapłata zasądzonego roszczenia nastąpi najwcześniej jednocześnie z zapłatą lub zabezpieczeniem przez klientów roszczenia banku o zwrot kapitału. Na nic zdały się moje tłumaczenia w mowie końcowej, że roszczenie takie jest już de facto zabezpieczone w ten sposób, że powodowie nie objęli pozwem roszczenia o zwrot nienależnie uiszczonych rat w kwocie odpowiadającej roszczeniu banku o zwrot kapitału. Z jednej strony w konfiguracji procesowej moich klientów obecnie wystarczy żeby złożyli bankowi zarzut potrącenia wzajemnych roszczeń i będzie to równoznaczne z zapłatą, biorąc jednak pod uwagę, że spór zawisł w 2017 roku – a więc już wówczas bank powinien liczyć się z ryzykiem unieważnienia umowy – to z dużym prawdopodobieństwem jego roszczenie o zwrot kapitału może już być przedawnione. Dokonanie potrącenia pozbawiłoby zaś klientów zarzutu przedawnienia, który jest dla nich dużo korzystniejszy. Z przyczyn, o których nie ma sensu w tym miejscu pisać, gdyż zaczęłoby to być już zbyt dogmatyczne i skomplikowane nie jestem jednak zwolennikiem dokonania takiego potrącenia.
28.02.2022

Dzisiaj Sąd Apelacyjny w Szczecinie I ACa 669/21 oddalił apelację banku od wyroku Sądu Okręgowego w Szczecinie I C 884/21. Sąd Apelacyjny potwierdził wcześniejsze wnioski Sąd Okręgowego w Szczecinie co do nieważności spornej umowy kredytu frankowego. Klient kancelarii prawomocnie bez kredytu.
17.02.2022

Dzisiaj Sąd Okręgowy w Gorzowie Wielkopolskim, w sprawie o sygnaturze V Ca 713/21 oddalił apelację banku od wyroku Sądu Rejonowego w tej sprawie, który między innymi uznał na nieważną umowę kredytu tak zwanego frankowego zawartą przez klientów kancelarii. Jest to kolejny już wyrok, który pokazuje, że pomimo – rzekomo – sensacyjnego wyroku Sądu Okręgowego w Łodzi z ubiegłego tygodnia na froncie frankowym nic się nie zmienia.
Tymczasem, w kancelarii kończymy trzy pierwsze odpowiedzi na wytoczone naszym klientom przez banki pozwy o wynagrodzenie za bezumowne korzystanie z kapitału. Jestem przekonany, że również te sprawy doprowadzimy do korzystnego dla naszych klientów finału. Kontynuując zaś starania w nauce banków prawa ochrony konsumentów coraz bardziej ostrzymy sobie zęby na kredyty WIBORowe. Obserwując temat w mojej ocenie w najbliższym czasie WIBOR zostanie zastąpiony jakąś ustawową stopą referencyjną a klientom będą przysługiwały roszczenia o zwrot nadpłaconych rat odsetkowych. Trudno bowiem wyobrazić sobie, by również w przypadku kredytów WIBORowych ustawodawca zachował taką bezczynność jak przy kredytach frankowych wysyłając kredytobiorców do sądów wszak kredyty oprocentowane zmiennie z użyciem stopy referencyjnej WIBOR to aż 98% wszystkich udzielonych w Polsce kredytów i już z tego względu niestety ustawodawca nie pozwoli sobie na ryzyko ich masowego unieważniania przez sądy. Zanim jednak taka ustawa zostanie wprowadzona jest szansa, że być może chociaż klika takich kredytów uda się unieważnić – pierwszy pozew tego rodzaju powinniśmy skierować do sądu jeszcze w marcu tego roku – gdyż jak podaje subiektywnieofinansach.pl stopa referencyja WIBOR jest zawyżona nawet kilkakrotnie.
2.12.2021

Dzisiaj Sąd Okręgowy w Szczecinie w sprawie o sygnaturze I C 1861/20 wydał wyrok częściowy w sprawie o unieważnienie aneksu umowy kredytowej, która pierwotnie zawarta jako klasyczny kredyt złotówkowy została następnie przekształcona w umowę tak zwanego kredytu frankowego. Na podstawie tego wyroku sąd stwierdził, że taki aneks jest nieważny. Obecnie spór dotyczy jedynie ustalenia tego jak wysoką nadpłatę poczynili klienci w związku z unieważnieniem aneksu. Jednocześnie wydanie wyroku częściowego pozwala już teraz klientom realizować spłaty na podstawie nowego, korzystniejszego harmonogramu spłaty, który został uwolniony od ryzyka kursowego. Analogicznie obniżeniu uległo nominalne saldo w złotym polskim kredytu pozostającego do spłaty dzięki czemu klienci już teraz oszczędzili ponad 120.000 złotych. W zależności od rozstrzygnięcia w zakresie nadpłaty ich całkowita oszczędność przekroczyć może 180.000 złotych a sprawa dotyczy jedynie unieważnienia aneksu do umowy (umowa na pierwotnych warunkach pozostaje w mocy). Oszczędność dla klientów, którzy od początku zostali nabici w kredyt frankowy może być nawet większa.
17.11.2021

Kolejny wyrok w sprawie dot. tak zwanego kredytu frankowego w sprawie klientów mojej kancelarii został wydany niespełna godzinę temu w sprawie o sygnaturze IC 1671/20 przez Sąd Okręgowy w Szczecinie. Kolejny już raz Sąd Okręgowy stwierdził, że zawarta przez klientów kancelarii umowa kredytu tak zwanego frankowego jest od początku i w całości nieważna. Sprawa ta była wyczekiwana w kancelarii z pewnym niepokojem ponieważ dotyczyła kredytu zaciągniętego w pewnym skandynawskim banku, która została zawarta dopiero w grudniu 2009 roku a więc w okresie gdy kurs franka uległ już znacznej zmianie (w porównaniu z końcem 2008 roku). Sąd Okręgowy stwierdził jednak, że nawet ta okoliczność nie zwalniała banku z obowiązku wyczerpującego pouczenia klienta o ryzyku kursowym czego bank nie uczynił. Sąd słusznie wskazał, że bank złożył do akt broszurę informacyjną jednak nie przedstawił dowodu jej wręczenia klientom a nadto złożona broszura dotyczyła kredytów denominowanych a w spornej umowie zastosowanie znalazły klauzule indeksacyjne. Tym samym zdaniem sądu nawet gdyby przyjąć, że broszura taka była faktycznie powodom wręczona to i tak nie dotyczyła produktu kredytowego, który bank im zaoferował.
Kursy franka ponownie idą w górę a biorąc pod uwagę, że prezes NBP może liczyć na drugą kadencję to pewnie będzie trend długoterminowy, dlatego jeśli macie jeszcze Państwo problem z frankami i nie chcecie ich mieć, to zapraszam!
12.11.2021

Dnia 10 listopada 2021 roku Sąd Okręgowy w Szczecinie w sprawie o sygnaturze I C 115/21 stwierdził, że nieważna jest umowa tak zwanego kredytu frankowego, którą klientka kancelarii zawarła z austriackim bankiem oferującym produkty tego rodzaju na terenie polski, wówczas za pośrednictwem swojego oddziału. Sprawa ta jest drugą najsprawniej przeprowadzoną sprawą frankową, pozew został złożony 20 stycznia bieżącego roku, ale muszę przyznać, że w porównaniu z resztą kraju terminy rozpoznawania spraw frankowiczów w Sądzie Okręgowym w Szczecinie są naprawdę rozsądne.

28.10.2021

Dzisiaj Sąd Okręgowy w Szczecinie w sprawie o sygnaturze akt IC 1571/20 zasądził na rzecz powodów od banku kwotę 218.587,37 złotych wraz z odsetkami za opóźnienie. Sprawa dotyczyła kredytu, który w związku z drastycznym wzrostem kursu CHF i wymuszoną tym samym sprzedażą kredytowanej nieruchomości został przez klientów w całości przedterminowo spłacony w 2015 roku. Sąd zasądzając na rzecz klientów kancelarii w całości różnicę między kwotą udzielonego im kredytu a sumą dokonanych przez nich spłat kapitałowo-odestkowych oddał im sprawiedliwość i być może w jakimkolwiek stopniu zadośćuczynił krzywdom, których doznali rezygnując z domu marzeń pod naporem niewspółmiernych kosztów zaciągniętego kredytu i zastosowanych w nim abuzywnych klauzul walutowych. Na nic zdały się twierdzenia pełnomocników banku, że w tym konkretnym stanie faktycznym wcześniejsza spłata kredytu ograniczyła ryzyko walutowe w sposób ich zdaniem akceptowalny prawnie. Chociaż wyrok jest nieprawomocny kolejny raz pokazuje, że warto jest dochodzić swoich praw w sporach z bankiem przed sądem.

9.10.2021

Dnia 22 września 2021 roku, w sprawie o sygnaturze akt I ACa 593/20 Sąd Apelacyjny w Szczecinie oddalił apelację banku od wyroku Sądu Okręgowego w Koszalinie z dnia 2 września 2020 roku, sygn. akt IC 482/19. W sprawie bank wypowiedział klientowi kancelarii umowę kredytu i pozwał go o zapłatę zaległych rat oraz całej pozostałej kwoty należności (łącznie blisko 200 tysięcy złotych). Wcześniej Sąd Okręgowy w Koszalinie oddalił to roszczenie zgadzając się z moją argumentacją, że umowa jest nieważna i nie może stanowić podstawy zasądzenia jakichkolwiek kwot na rzecz banku. Obecnie Sąd Apelacyjny w Szczecinie oddalając apelację banku potwierdził prawomocnie nieważność tej umowy, dzięki czemu klient nie musi płacić kwoty, która znacznie przekraczała jego możliwości zarobkowe.

Ponadto dnia 8 października 2021 roku Sąd Rejonowy w Gorzowie Wielkopolskim, sygn. akt X C 209/21, w sprawie z powództwa klienta, również stwierdził nieważność umowy frankowej. Była to jednocześnie najsprawniejsza dotychczas sprawa tego rodzaju, powództwo wniesione 22 marca 2021 roku zostało przez gorzowski sąd rozpoznane w nieco ponad 6 miesięcy, gdyby częściej wyglądało to tak sprawnie to praca pełnomocnika byłaby dużo przyjemniejsza.

21.09.2021

Wyrokiem z dnia 16 września 2021 roku Sąd Apelacyjny w Szczecinie, w sprawie o sygnaturze akt I ACa 252/21, oddalił apelację banku od wyroku Sądu Okręgowego w Szczecinie uznającego za w całości nieważną zawartą przez klientów kancelarii z dawnym Kredyt Bankiem (obecnie Santander) umowę kredytu hipotecznego EKSTRALOKUM. Jest to kolejna sprawa naszej kancelarii, w której sądy prawomocnie już uznają moje twierdzenia o nieważności zawartych umów kredytowych z abuzywnymi klauzulami walutowymi. Na dzień wyroku klienci posiadali jeszcze niespłacony w całości kapitał kredytu ale bank do tej pory nie podniósł żadnych pretensji z tego tytułu. Nie było to też powodem do żadnych kontrowersji ze strony sądu. Dzięki temu rozstrzygnięciu udało się oszczędzić klientom 16 lat dalszej stresującej spłaty kredytu oraz setek tysięcy złotych związanych z tym kosztów.

Tymczasem, w dniu 20 września 2021 roku w innej mojej sprawie przed Sądem Rejonowym w Gorzowie Wielkopolskim klienci kancelarii zakończyli spór z bankiem ugodą. Chociaż rekomendacja kancelarii zawsze w takim przypadku wskazuje na kontynuację sporu, to jednak w tym przypadku – należycie poinformowanym o różnicach między ugodą a potencjalnym wyrokiem – klientom zależało na jak najszybszym zakończeniu procesu. Zawarta ugoda spowodowała natychmiastową wcześniejszą spłatę całego kredytu (6 lat przed umówionym terminem spłaty) a dodatkowo bank musiał będzie wypłacić na rzecz klientów określoną kwotę tytułem zwrotu dokonanej przez nich nadpłaty.

Nadto dnia 14 września 2021 roku Sąd Okręgowy w Szczecinie, w sprawie o sygnaturze II Cz 506/21, uchylił postanowienie Sądu Rejonowego Szczecin-Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie w przedmiocie zawieszenia postępowania w spr. kredytu frankowego do czasu wydania przez całą Izbę Cywilną Sądu Najwyższego uchwały rozstrzygającej, pewne kwestie dotyczące tych kredytów. Sąd Okręgowy potwierdził tym samym, że obecnie status prawny tych kredytów, w świetle orzecznictwa sądowego, jest jasno określony i nie ma potrzeby wstrzymywać rozpoznania spraw do czasu wydania uchwały przez Sąd Najwyższy, która w związku ze skierowaniem przez SN pytania prejudycjalnego do TSUE nie zostanie wydana wcześniej niż za 2-3 lata. Jest to kolejne już uchylone na skutek mojego zażalenia postanowienie tego rodzaju i cieszę się, że dzięki zrozumieniu sądów odwoławczych dla mojej argumentacji, sprawy klientów będą nadal rozpoznawane, pomimo prawnego chaosu i paraliżu jaki w Sądzie Najwyższym zaprowadziła tak zwana reforma sądownictwa.

To był owocny wrzesień.

15.06.2021

Sąd Rejonowy w Goleniowie wyrokiem wydanym na posiedzeniu niejawnym dnia 15 czerwca 2021 roku, w sprawie o sygnaturze akt IC 508/20 uznał za nieważną umowę kredytu tak zwanego frankowego, hipotecznego zawartego na wzorcu Nordea Habitat. Jest to kolejny już sukces kancelarii na polu sporów o unieważnienie kredytów frankowych. W dalszym ciągu na rozstrzygnięcie czeka jeszcze ponad 50 spraw naszych klientów a każdego tygodnia kolejne pozwy kierowane są do sądów. Biorąc pod uwagę najnowsze orzeczenia Sądu Najwyższego i Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdzić należy, że szanse konsumentów w sporach z bankami nigdy jeszcze nie były tak wysokie.

24.03.2021

Sąd Okręgowy w Szczecinie dnia 23 marca 2021 roku oddalił apelację banku w sprawie z powództwa klienta kancelarii. W ten sposób w sprawie o sygnaturze II Ca 455/20 Sąd Okręgowy ostatecznie potwierdził, że kredyt frankowy jest w całości od początku nieważny. Sprawa dotyczyła kredytu, który został przez klienta w całości spłacony jeszcze w 2014 roku to jest nieco ponad 3 lata przed wytoczeniem powództwa. Z uwagi na ryzyko podniesienia przez bank zarzutu przedawnienia oraz nieustaloną w dacie zakładania sprawy (2017 rok) linię orzeczniczą z ostrożności występowaliśmy jedynie o zwrot niewielkiej kwoty 2.000,00 złotych. W ten sposób ograniczyliśmy po stronie klienta ekonomiczne ryzyko przegrania sprawy a przy okazji zablokowaliśmy bankowi możliwość wniesienia w sprawie skargi kasacyjnej.

Jednocześnie przed Sądem Okręgowym jest już w zawieszeniu drugi pozew tego samego klienta dotyczący rozliczenia z tej samej umowy – tym razem opiewający już na kwotę blisko 300.000,00 złotych (czysta nadpłata ponad udostępniony kapitał). Oczywiście prawomocne rozstrzygnięcie przez sądy w tym postępowaniu przesłankowej nieważności umowy ma powagę rzeczy osądzonej w tym drugim procesie, który w takiej sytuacji będzie czystą formalnością.

17.02.2021

Wyrokiem z dnia 16 lutego 2021 roku Sąd Okręgowy w Szczecinie, w sprawie o sygnaturze I C 572/20, uwzględnił powództwo klientów kancelarii i uznał zawartą przez nich umowę tak zwanego kredytu frankowego za nieważną. Jest to kolejny już wyrok, który w prowadzonych przez nas sprawach, uznaje pretensje klientów kancelarii i potwierdza, że wadliwość kredytów w opcji frankowej jest tak daleko idąca, że pomimo kolejnych podnoszonych przez banki argumentów nie broni się w sądzie.

Wyrok jest nieprawomocny ale nie przewidują jego zmiany w toku kontroli instancyjnej przez Sąd Apelacyjny. Tym czasem czekamy na rozstrzygnięcie pytań prawnych postawionych w sprawach frankowych Trybunałowi Sprawiedliwości Unii Europejskiej i pełnemu składowi Sądu Najwyższego

7.09.2020

Wyrokiem z dnia 2 września 2020 roku Sąd Okręgowy w Koszalinie, w sprawie o sygnaturze I C 482/19, oddalił powództwo banku przeciwko klientom kancelarii na kwotę 168.895,74 zł. Sprawa dotyczyła zapłaty wypowiedzianego kredytu tak zwanego frankowego. Klient zaciągnął taki kredyt w 2006 roku. W 2017 roku na skutek pogorszenia sytuacji osobistej popadł w opóźnienie ze spłatą 3 kolejnych rat kredytu. W tej sytuacji bank wezwał go do zapłaty zaległości w terminie 30 dni pod rygorem wypowiedzenia umowy. Klient w terminie uregulował zaległość, jednak bank wskazał, że ponieważ jego wpłata została zaksięgowana już dwa dni po upływie terminu to podtrzymuje oświadczenie o wypowiedzeniu umowy. Na skutek takiego nielojalnego zachowania banku pozostała do spłaty kwota kredytu stała się natychmiast wykonalna.

W sprzeciwie od wydanego w sprawie nakazu zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym kancelaria podnosiła zarówno zarzuty co do bezskuteczności dokonanego wypowiedzenia umowy, jak i przede wszystkim wskazywała na nieważność umowy. Twierdzenia o nieważności umowy oparte zostały na szeregu zarzutów natury prawnej.

Sąd Okręgowy – po przeprowadzeniu jednej rozprawy – podzielił wszystkie zarzuty podniesione w sprzeciwie od nakazu zapłaty uznając, że umowa jest od początku w całości nieważna.

17.03.2020

Postanowieniem z dnia 17 marca 2020 roku w sprawie o sygnaturze IC 222/20 Sąd Okręgowy w Szczecinie dokonał zabezpieczenia roszczenia klienta kancelarii na majątku pozwanego banku Idea Bank poprzez zajęcie na rachunku banku w NBP kwoty 199.000,00 złotych. Zabezpieczenie zostało udzielono w związku ze skierowaniem przez kancelarię powództwa o odszkodowanie za tak zwany misselling obligacji korporacyjnych GetBack.

Klient kancelarii – za namową pracowników pozwanego banku – nabył pakiet obligacji korporacyjnych spółki GetBack SA. W tym celu bank bez pobierania związanych z tym opłat i obniżania zgromadzonych odsetek zwolnił ulokowane na różnych lokatach oszczędnościowych środki klienta w kwocie 200.000,00 złotych.  Pracownicy banku zachęcając do inwestycji między innymi przekazywali informację o elitarnym charakterze oferty, jej bezpieczeństwie i możliwości osiągnięcia, w krótkim czasie wysokich zysków. Gdy okazało się, że emitent jest niewypłacalny a obligacje nie gwarantują żadnych korzyści klienci podjęli działania związane z odzyskaniem swoich środków w toku postępowania restrukturyzacyjnego, które jednak nie rokuje ich odzyskaniem.

W między czasie kancelaria zaproponowała autorską koncepcję pozwania samego banku o odszkodowanie za tak zwany misselling czyli, najkrócej mówiąc oferowanie nabycia instrumentów finansowych zupełnie nie dopasowanych do specyfiki nabywcy. Zaznaczyć należy w tym miejscu, że rozpoczynając oszczędzanie i inwestowanie z pozwanym bankiem klient kancelarii wypełnił między innymi ankietę informacyjną, z której wynikało, że akceptuje tylko minimalne ryzyko, bezpieczeństwo lokowanych środków jest dla niego ważniejsze niż wysokość osiąganych zysków oraz że nie godzi się na jakąkolwiek stratę tych środków. W świetle tej ankiety obligacje korporacyjne – jako instrumenty wysokiego ryzyka – w ogóle nie powinny być klientowi kancelarii zaoferowane.

Sąd Okręgowy w Szczecinie oceniając zawarty w pozwie wniosek o zabezpieczenie uznał, że roszczenie odszkodowawcze klienta jest uprawdopodobnione a sytuacja pozwanego banku – w związku z szeroki stosowaniem wyżej opisanej nieuczciwej taktyki – jest na tyle zła, iż konieczne jest zabezpieczenie roszczenia w celu umożliwienia jego późniejszej realizacji.

Wcześniej podobne zabezpieczenia udzielone zostały też przez Sąd Okręgowy w Poznaniu i Sąd Okręgowy w Warszawie, tym samym można uznać, że rozstrzygnięcie ma charakter pionierski.

3.01.2020

W dniu dzisieszym Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie w sprawie o sygnaturze I C 217/18 stwierdził, że umowa, którą w 2008 roku klienci kancelarii zawarli z pewnym bankiem polskim jest od początku w całości nieważna. Wyrok jest nieprawomocny ale w przypadku jego uprawomocnienia bank będzie musiał zwrócić klientom kwotę 221.532,38 złotych stanowiącą różnicę pomiędzy kapitałem udostępnionym a sumą dokonanych spłat. Wyrok nie jest prawomocny ale z perspektywy praktyki kancelarii uznać należy go za przełomowy z kilku powodów:

  • Po pierwsze, umowy tego konkretnego banku polskiego, ze względu na specyficzne zapisy dotyczące stosowanych stóp referencyjnych, dotychczas w mojej praktyce spotykały się z korzystnym dla banków orzecznictwem (również w sądach warszawskich).
  • Po drugie, jest to moja pierwsza sprawa wygrana (i pierwsza zakończona) przed sądem szczecińskim co potwierdza moją teorię, że po 2017 roku orzecznictwo sądów szczecińskich uznać można za korzystne dla konsumentów.
  • PO TRZECIE I NAJWAŻNIEJSZE, sprawa ta dotyczyła kredytu, który w całości został przez klientów przedterminowo spłacony w 2015 roku. Oznacza to, że osoby, które problem frankowy rozwiązały wcześniejszą spłatą również nie są pozbawione ochrony sądowej i mogą dochodzić nadpłaconej ponad kapitał różnicy!

4.12.2019

W dniu dzisiejszym Prokuratura Rejonowa w Koszalinie umorzyła prowadzone przeciwko klientom kancelarii dochodzenie w sprawie niedopełnienia obowiązków w sprawowaniu pieczy rodzicielskiej nad małoletnimi dziećmi. Dochodzenie dotyczyło głośnej tragedii, która miała miejsce latem 2018 roku na plaży zachodniej w Darłówku. Fala zabrała wtedy trójkę nastoletnich dzieci. Media i internetowi hejterzy niemal natychmiast wydali swój wyrok zasypując moich klientów falą skandalicznego hejtu. Postanowienie prokuratury jednoznacznie przesądza niewinność moich klientów i otwiera im drogę do żądania zadośćuczynienia za falę pomówień jaka się na nich wylała.

Jednocześnie prokurator nie dopatrzył się podstaw do przypisania odpowiedzialności ratownikom ani podmiotowi prowadzącemu kąpielisko w związku z nieprawidłowościami w oznaczeniu kąpieliska (pomimo, że te zostały kategorycznie potwierdzone w sporządzonej niezależnie opinii pokontrolnej NIK). Ustalenia prokuratury jakoby rodzice dzieci mogli nie wiedzieć czy znajdują się na plaży strzeżonej przy jednoczesnym uznaniu, że plaża ta była prawidłowo oznaczona na pierwszy rzut oka jawią się jako wewnętrznie sprzeczne. Adwokat Paweł Zacharzewski zapowiedział zażalenie od postanowienia umarzającego postępowanie w tym zakresie.

8.08.2019

Wyrokiem z dnia 25 lipca 2019 roku, w sprawie o sygnaturze II AKa 89/19, Sąd Apelacyjny w Szczecinie na skutek apelacji obrońcy Pawła Zacharzewskiego uchylił do ponownego rozpoznania wyrok Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 19 grudnia 2018 r., sygn. akt III K 266/16. Sprawa dotyczy tak zwanego oszustwa ZUS-owskiego a klient kancelarii stanął pod zarzutem doprowadzenia ZUS do niekorzystnego rozporządzenia mieniem na kwotę 219.282,98 złotych, poprzez wprowadzenie w błąd co do rzeczywistego charakteru zawartej umowy o pracę. Podzielając część zarzutów apelacyjnych obrony Sąd Apelacyjny wskazał, że istotne dla sprawy ustalenia sądu pierwszej instancji w części oparte zostały o dowolną ocenę materiału dowodowego i wykraczają poza granice określonego w art. 7 k.p.k. i w związku z tym nie mogą nie mogą stanowić podstawy skazania karnego.

5.03.2019

W dniu dzisiejszym Sąd Rejonowy Szczecin-Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie, w sprawie o sygnaturze II C 1057/17, oddalił powództwo gminy przeciwko klientowi kancelarii o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym. Istotą sprawy było interesujące zagadnienie błędu osoby prawnej co do treści oświadczenia woli. W ustnych motywach Sąd Rejonowy między innymi podzielił argumentację adw. Pawła Zacharzewskiego, że w przypadku osoby prawnej-gminy dla oceny czy do błędu w ogóle doszło istotna jest nie tylko ocena stanu wiedzy i rozeznania pracownika działającego w imieniu gminy ale również treść prowadzonych przez gminę rejestrów, choćby niepublicznych, i informacji tam zawartych. Pominięcie takich informacji, pomimo możliwości dostępu do nich, wyklucza możliwość przypisania gminie błędu co do treści zawieranej umowy sprzedaży nieruchomości. Praktycznym skutkiem takiego wyroku jest zachowanie przez klienta kancelarii własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, które gmina wytoczonym powództwem chciała unieważnić. Wyrok jest nieprawomocny a biorąc pod uwagę, że sprawa jest sprawą kasacyjną, można oczekiwać dalszego badania tego zagadnienia przez sądy wyższych szczebli.

23.01.2019

W dniu dzisiejszym Najwyzsza Izba Kontroli opublikowała wystąpienie pokontrolne w sprawie S/18/002/LGD – Zapewnienie bezpieczeństwa osobom korzystającym z plaż w Sopocie i Darłowie oraz przybrzeżnych obszarów wodnych. Wnioski kontroli są w znacznej części zbieżne z wątpliwościami jakie w sierpniu 2018 roku przedstawił prokuraturze i Najwyższej Izbie Kontroli adw. Paweł Zacharzewski – pełnomocnik rodziców trójki dzieci (w wieku: 11, 13 i 14 lat) tragicznie zmarłych w Darłówku 14 sierpnia 2018 r. Z treści wystąpienia pokontrolnego wynika między innymi, że:

  • Gmina Darłowo nie zachowała należytej staranności przy ustalaniu obszaru kąpieliska miejskiego “Darłówko Zachodnie” w 2018 roku, poprzez jego wyznaczenie, częściowo w miejscu objętym zakazem kąpieli;
  • Gmina Darłowo nieprecyzyjnie oznakowała obszar, na którym wprowadzono zakaz kąpieli (m. in. tablica znaku zakazu nie odpowiadała wymogom prawa a jego usytuowanie było nieprawidłowe i mogło wprowadzać użytkowników kąpieliska w błąd co do miejsca faktycznie objętego zakazem);
  • obowiązek opieki dorosłych nad dziećmi dotyczył dzieci do 7 lat.

W świetle powyższych ustaleń w przypadku potwierdzenia przez prokuraturę wersji rodziców i wielu osób obecnych w krytycznym momencie na plaży, że w chwili wchodzenia przez dzieci do wody na najbliższym stanowisku ratowniczym wywieszona była biała flaga, stanie się jasnym, że wbrew temu co powszechnie prezentowane było w przekazie medialnym, rodzicom dzieci nie da się przypisać odpowiedzialności za to wydarzenie.

20.04.2018

Ugodą z dnia 20 kwietnia 2018 roku między dwójką dorosłych dzieci zmarłego na skutek wypadku komunikacyjnego siedemdziesięcioletniego mężczyzny a jednym z towarzystw ubezpieczeniowych kancelaria odzyskała dla klientów łączną kwotę 97.000 złotych tytułem odszkodowania za koszty pogrzebu i zadośćuczynienia za śmierć osoby najbliższej, początkowa propozycja ubezpieczyciela obejmowała kwotę 44.804,50 złotych. Negocjacje prowadził adwokat Paweł Zacharzewski.

20.12.2017

W dniu dzisiejszym Sąd Apelacyjny w Szczecinie, w sprawie o sygnaturze II AKa 109/17, na skutek rozpoznania apelacji adw. Pawła Zacharzewskiego od omawianego już na stronie wyroku Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 13 grudnia 2016 roku, umorzył postępowanie co do trzech przypisanych przez Sąd Okręgowy klientowi kancelarii przestępstw, ze uwagi na przedawnienie. W pozostałym zakresie przekazał sprawę Sądowi Okręgowemu do ponownego rozpoznania. Wyrok dotyczył głośnej sprawy medialnej szeroko opisywanej przez media na początku lat dwutysięcznych. Klient kancelarii wraz z innymi osobami, które zasiadły na ławie oskarżonych, jako pełnomocnicy najemców, dokonywali wówczas wykupów zadłużonych mieszkań komunalnych w centrum Szczecina, a następnie ich dalszej sprzedaży na wolnym rynku. Sprawa ta potocznie określana była jako “wysiedlanie żura”. Na skutek działalności oskarżonych na rynek wtórny trafiły dziesiątki lokali (tzw. jedynek i dwójek) posadowionych na niższych kondygnacjach zabytkowych kamienic w atrakcyjnych lokalizacjach. Lokale te w większości są obecnie przeznaczone pod nieuciążliwą działalność usługową. Obrońca oskarżonego adw. Paweł Zacharzewski wyraził przekonanie, że po ponownym zbadaniu sprawy Sąd Okręgowy tym razem uniewinni jego klienta w całości, zwracając jednocześnie uwagę, że Sąd Apelacyjny potwierdził stosowanie korzystniejszego dla oskarżonego biegu przedawnienia karalności dla zarzucanych klientowi kancelarii czynów.

28.11.2017

Wyrokiem Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 27 listopada 2017, sygn. akt VIII GC 559/16, oddalone zostało roszczenie banku przeciwko klientowi kancelarii o zapłatę kwoty 82.557,05 złotych powiększonej o dalsze odsetki z tytułu należności wynikających z wypowiedzianej przez bank umowy kredytu denominowanej we franku szwajcarskim. Uznając przedstawioną w odpowiedzi na pozew i dalszych pismach argumentację Sąd Okręgowy, niezależnie od zarzutów dotyczących nieważności spornej umowy, uznał że bank w najmniejszym stopniu nie sprostał ciężarowi dowodu w zakresie wykazania wysokości roszczenia. Linię procesową i reprezentację pozwanej spółki przygotował i prowadził adwokat Paweł Zacharzewski.

25.08.2017

Ugodą przedsądową z dnia 23 sierpnia 2017 roku klient kancelarii wyczerpał swoje roszczenia przeciwko deweloperowi w łącznej kwocie 210.000 złotych z tytułu zawartej nieważnej przedwstępnej umowy deweloperskiej. Rozliczenia objęły zwrot kwoty bezpodstawnego wzbogacenia oraz wszelkich kosztów poniesionych przez klienta w związku z zawartą umową kredytu hipotecznego. Negocjacje z deweloperem prowadził adwokat Paweł Zacharzewski.

15.01.2017

Wyrokiem z dnia 10 stycznia 2017 roku w sprawie o sygnaturze akt III PK 37/16 na skutek skargi kasacyjnej powoda Sąd Najwyższy uchylił do ponownego rozpoznania wyrok Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 3 kwietnia 2015 roku w zakresie roszczeń o zadośćuczynienie za naruszenie dóbr osobistych, do którego doszło na skutek skierowania powoda przez pracodawcę do pracy w złych warunkach sanitarnych tj. w zawilgoconym gabinecie, w którym dało się wyczuć zapach stęchlizny. W ocenie Sądu Najwyższego stanowiło to naruszenie dobra osobistego pracownika do pracy w bezpiecznych i higienicznych warunkach czego nie uwzględnił należycie sąd drugiej instancji. Skargę kasacyjną oraz reprezentację powoda przez Sądem Najwyższym prowadził adwokat Paweł Zacharzewski.

21.12.2016

Umową sprzedaży z dnia 20 grudnia 2016 roku klient kancelarii – spółka z branży kreatywnej zajmująca się projektowaniem i budową stoisk wystawienniczych na targach międzynarodowych – nabył przedsiębiorstwo poligraficzne wraz z nieruchomością gruntową o łącznej wartości ponad sześciu milionów złotych. Adwokat Paweł Zacharzewski doradzał w toku negocjacji i ustalania treści umowy sprzedaży oraz stworzył struktury prawne w postaci celowych spółek kapitałowych do prowadzenia nabywanego przedsiębiorstwa.

15.12.2016

Wyrokiem z dnia 13 grudnia 2016 roku, sygn. akt III K 280/10, Sąd Okręgowy w Szczecinie uniewinnił klienta kancelarii od 39 z 43 zarzuconych mu przestępstw oszustwa. W ustnych motywach w zakresie uniewinnienia Sąd Okręgowy podzielił argumentację obrony, dotyczącą braku doprowadzenia pokrzywdzonej gminy, ani innych wskazywanych przez prokuratora osób, do niekorzystnego rozporządzenia mieniem co jest warunkiem koniecznym aby o przestępstwie oszustwa w ogóle mówić. Wyrok dotyczył głośnej sprawy medialnej szeroko opisywanej przez media na początku lat dwutysięcznych. Klient kancelarii wraz z innymi osobami, które zasiadły na ławie oskarżonych, jako pełnomocnicy najemców, dokonywali wówczas wykupów zadłużonych mieszkań komunalnych w centrum Szczecina, a następnie ich dalszej sprzedaży na wolnym rynku. Sprawa ta potocznie określana była jako “wysiedlanie żura”. Na skutek działalności oskarżonych na rynek wtórny trafiły dziesiątki lokali (tzw. jedynek i dwójek) posadowionych na niższych kondygnacjach zabytkowych kamienic w atrakcyjnych lokalizacjach. Lokale te w większości są obecnie przeznaczone pod nieuciążliwą działalność usługową. Jak zauważył obrońca oskarżonego adw. Paweł Zacharzewski stan faktyczny był identyczny w przypadku wszystkich 43 zarzucanych jego klientowi czynów i nie rozumie dlaczego w przypadku 4 czynów doszło do skazania klienta. Wyrok jest nieprawomocny i zarówno obrona jak i prokurator będą składali apelacje.

10.08.2016

Umową inwestycyjną z dnia 7 sierpnia 2016 roku klient kancelarii – podmiot z branży IT zajmujący się rozwijaniem technologii wirtualnej rzeczywistości – pozyskał finansowanie swojej działalności w łącznej wysokości jednego miliona euro. Adwokat Paweł Zacharzewski przeprowadził przekształcenie jednoosobowego przedsiębiorstwa klienta w spółkę kapitałową oraz doradzał w toku negocjacji i ustalania treści umowy inwestycyjnej.

29.07.2016

Wyrokiem z dnia 28 lipca 2016 roku w sprawie o sygnaturze IV Ka 232/16 Sąd Okręgowy w Poznaniu oddalił apelację prokuratora od uniewinniającego wyroku Sądu Rejonowego w Pile w sprawie o cztery czyny z art. 271 § 1 k.k. (fałszerstwo intelektualne dokumentu). Obronę przygotował i przeprowadził adwokat Paweł Zacharzewski przekonując sądy obu instancji – wbrew wyrażonemu w orzecznictwie Sądu Najwyższego poglądowi -, że protokół odbioru robót budowlanych nie jest dokumentem posiadającym walor społecznego zaufania.

17.03.2015

Prawomocnym nakazem zapłaty w postępowaniu nakazowym z dnia 17 lutego 2015 roku w sprawie o sygnaturze INc 8/15 Sąd Okręgowy w Szczecinie zasądził na rzecz klientów kancelarii kwotę 185.000,00 złotych z odsetkami ustawowymi tytułem zwrotu bezpodstawnego wzbogacenia w związku z nieważnością umowy przedwstępnej sprzedaży nieruchomości. Sprawę prowadził adwokat Paweł Zacharzewski, który doradzał klientom w zakresie przygotowania roszczenia pod kątem skrócenia jego dochodzenia przed sądem.